Η αγάπη πάντα ανθίζει

Η ιστορία μιας ορχιδέας

Μια γειτόνισσα είχε μια ορχιδέα που κάθε χρόνο άνθιζε. Επειδή είδε πόσο πολύ θαύμαζα και χαιρόμουν τα λουλούδια της, αποφάσισε να μεταφυτέψει ένα βολβό σε μια γλάστρα και να μας την χαρίσει. Τα χρόνια περνούσαν και η ορχιδέα πολλαπλασιαζόταν σε φύλλα και ρίζες, αλλά λουλούδια δεν βλέπαμε. Πολλές φορές μπήκαμε στον πειρασμό να σταματήσουμε να την προσέχουμε και να πάψουμε να την ποτίζουμε, αλλά δεν το αποφασίζαμε όσο την βλέπαμε ζωντανή με τα σπαθωτά φύλλα της καταπράσινα. Αραιώσαμε τους βολβούς και φτιάξαμε μια δεύτερη γλάστρα και τις είχαμε δίπλα δίπλα. Θα είχαν περάσει δέκα χρόνια από τότε όταν ξαφνικά ένα χειμώνα είδαμε τι φυτό από το κέντρο να βγάζει ένα κλωνάρι με μικρά μπουμπούκια! Η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη. Η ορχιδέα μας μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια αποφάσισε να μας χαρίσει τα πρώτα της λουλούδια. Σε λίγες μέρες εμφανίστηκαν λουλούδια και στην δεύτερη γλάστρα. Από τότε κάθε χρόνο τον Φλεβάρη καμαρώνουμε τις ορχιδέες μας και θυμόμαστε ότι, η αγάπη μερικές φορές μπορεί να αργήσει, αλλά στο τέλος πάντα ανθίζει.