Ανεκπλήρωτοι Έρωτες
Με αφορμή τη συζήτηση που είχαμε
με τη Μαργαρίτα Αρβανίτη κατά την παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής «Ανεκπλήρωτοι
Έρωτες» και διαβάζοντας με προσοχή τα ποιήματά της θέλησα να κάνω μια δική μου
ανάλυση στο θέμα βασιζόμενη στην μέχρι τώρα εμπειρία μου. Θεωρώ ότι την αίγλη
και την αιωνιότητα που έχουν οι ανεκπλήρωτοι έρωτες την παίρνουν από τα εξής
στοιχεία: το ανέφικτο, το μακρινό, το απραγματοποίητο. Αυτά είναι που τους ντύνουν
με τον μανδύα της ιδανικότητας και γι’ αυτό μένουν βαθιά χαραγμένοι μέσα μας. Γιατί
το άγγιγμά τους είναι ανάλαφρο και φτάνει μέχρι την ψυχή μας.
Και μπορεί ανεκπλήρωτος έρωτας να
σημαίνει βίαια, απότομη και ανεπιθύμητη διακοπή μιας σχέσης, όπως είπε και η κ.
Αλίκη Οικονόμου-Γιωτάκου, αλλά σημασία για μας εκείνη τη στιγμή δεν έχει η
πραγματικότητα αλλά η εικόνα που έχουμε εμείς στο μυαλό μας φτιάξει. Η
εξιδανίκευση που γίνεται εκ των υστέρων σε αυτό που δεν έχουμε και επιθυμούμε
και μας ταλανίζει και μας καίει τα σωθικά.
Με όλα αυτά που λέω, δεν
υποστηρίζω φυσικά ότι οι ανεκπλήρωτοι έρωτες δεν πονάνε, ότι δεν ματώνουν την
ψυχή. Υποστηρίζω ότι μας κάνουν να υποφέρουμε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, γιατί
πάντα ό,τι δεν έχεις το θέλεις, πάντα ό,τι μας απαγορεύουν το επιζητούμε
περισσότερο, γιατί κατά βάθος μας αρέσει να ζούμε μέσα σε μια ιδεατή κατάσταση
πάρα στην πραγματικότητα.
Γι αυτό λοιπόν οι ανεκπλήρωτοι
έρωτες μένουν άφθαρτοι και ζουν στους αιώνες, γεμίζουν τα κενά της μίζερης ζωής
μας, εμπνέουν τα γραπτά μας, δίνουν τροφή για ονειροπολήσεις, μόνο και μόνο
επειδή είναι ανεκπλήρωτοι.
Ίσως αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω
και ξαναζούσαμε εκείνες τις στιγμές και αφήναμε να ολοκληρωθούν εκείνοι οι έρωτες
να βλέπαμε ότι τίποτα τελικά δεν άξιζε από τον πόνο και τα δάκρυα που τους
ποτίσαμε, από τις θυσίες που κάναμε στον βωμό τους. Ήταν άραγε τόσο δυνατοί όσο
τους φανταζόμαστε ή η απουσία και το ανεκπλήρωτο τους έντυσε με τα όμορφα
χρώματα της αγάπης, και δεν μας άφησε να τον δούμε στις πραγματικές τους
διαστάσεις;
Κλέφτες έρωτες είναι οι
ανεκπλήρωτοι έρωτες γιατί κλέβουν τις εντυπώσεις και παίρνουν το μεγαλύτερο
μερίδιο της ψυχής μας χωρίς να το αξίζουν και χωρίς ποτέ να κινδυνεύουν να
φανεί η απάτη τους. Η απόσταση μεγεθύνει τις καταστάσεις, θεριεύει τα συναισθήματα,
γίνεται ένα παιχνίδι της φαντασίας μας.
Τέλος μη θέλοντας να
απομυθοποιήσω τα δικά μου παραμύθια, εμμένοντας στα φαντάσματα του παρελθόντος
δηλώνω λάτρης των Ανεκπλήρωτων Ερώτων και τους ευχαριστώ που ήρθαν στη ζωή μου
και τη γέμισαν με το όνειρο και την έμπνευση.
3 σχόλια:
Συμφωνώ σε όλα αυτά που έγραψες Κάκια. Το έθεσες πάρα πολύ όμορφα. Αν και δεν ταυτίζομαι πλεον με το θέμα - τα πέρασα πριν χρόνια και πόνεσα τόσο που δεν αντέχω να το θυμάμαι - θεωρώ οτι είναι κάτι που αιωνίως θα 'καίει' τον άνθρωπο και πολύς κόσμος θα βρει τον εαυτό του μέσα από αυτά τα ποιήματα. Καλοτάξιδο να είναι!
θαυμάσια ανάρτηση, Κάκια μου... νασαι καλά... και καλή επιτυχία στην φίλη Μαργαρίτα Αρβανίτη...
Οι "ανεκπλήρωτοι Έρωτες με ενέπνευσαν και γεννήθηκε η αντίστοιχη συλλογή στην οποία αναφέρεται η ανάρτηση της Κάκιας. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα με τους Ανεκπλήρωτους ΄Ερωτες! Δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν αυτοί που μπορούν να "ντυθούν" το ένδυμα των ιδανικών ερώτων και να μείνουν στη μνήμη μας στο βαθμό που "βολεύουν "σαν πηγή έμνευσης ή γλυκειάς αναπόλησης, όπως τους αναφέρει και η Κάκια! Αυτοί που θα ήθελαν πιθανόν την ολοκλήρωσή τους ή που ακόμα βρίσκονται , εν δυνάμει, στην αναζήτηση της αποφυγής του ανολοκλήρωτου! Υπάρχουν όμως και εκείνοι με το αποτρόπαιο τέλος τους, που οι "εφιάλτες " τους κάθε άλλο ανασύρουν γλυκειές αναμνήσεις τους ! Εμένα στα ποιήματα μου με ενέπνευσαν αυτοί που θα ήθελε ο καθένας την ολοκλήρωσή τους και που η αναπόληση του ανεκπλήρωτου που τους χαρακτηρίζει.. πονάει μπροστά στην επιθυμία μια ολοκλήρωσης που δεν ήρθε! Αυτούς τους έρωτες είχα στη καρδιά μου και για αυτούς τα λόγια μου!!! Ελπίζω διαβάζοντας τα λόγια τους να αγγίξουν καρδιές με την ευχή να νοιώθουμε ευλογημένοι όσοι μπορούμε και χαιρόμαστε το τρελλό του Ερωτα βαθύ χτυποκάρδι, που τόσο όμορφα χρωματίζει τη ζωή !
Δημοσίευση σχολίου